Er komen steeds meer – vaak verzwegen – details bovendrijven over het houtprogramma van de overheid. Wist u bijvoorbeeld dat het hout dat u dit jaar bestelt, pas volgend stookseizoen bruikbaar is? En dat het zomaar kan zijn dat u er meer dan 50 kilometer voor onderweg bent? Wie kan zich dat veroorloven?
De belangstelling voor het speciale haardhoutprogramma, gestart als reactie op de stijgende energie- en houtprijzen, is overweldigend. Mensen weten best dat ze weken – soms maanden – moeten wachten op hun hout, dat bovendien alleen als onbewerkte stammen geleverd wordt. maar dat weet u echt pas als het u lukt iemand van de lokale bosbeheerder te bereiken — en dat betekent vaak vijf dagen bellen en een flinke dosis geduld. Een van onze Hóvége-lezers deelt zijn ervaringen: hij legt haarfijn uit hoe het eraan toegaat bij het aanvragen, en wat nieuwe klanten kunnen verwachten. (Alle ins and outs leest u in het originele artikel.)
Na vier dagen eindelijk antwoord, maar prettig was het niet
Onze lezer probeerde hout te regelen voor een dorpje in Jász-Nagykun-Szolnok. Woensdag overlegde hij telefonisch met een medewerker van Nagykunsági Bosbeheer (NEFAG), waarop hij donderdag een antwoord kreeg op de mail die hij maandag had verstuurd. In die e-mail werd duidelijk gemaakt dat de registratie alleen kon doorgaan als hij aan deze eisen voldeed:
- Een goed leesbare kopie of scan van zijn adreskaart meestuurt;
- Het bijgevoegde formulier invult (met info over eerder gekochte hout sinds 1 mei, en de nu gewenste hoeveelheid);
- Zijn contactgegevens, adres en gewenste houtsoort in de bijgevoegde tabel opgeeft.
Al deze stappen zijn verplicht — zonder volledige info geen registratie. Opvallend: over deze administratieve eisen was geen woord gerept tijdens het telefoongesprek—ons lezers: “Ze vroegen alleen om mijn naam, adres en gewenste hoeveelheid hout. Niet dat ik mijn adreskaart nodig had.” Nog een verrassing, en waarschijnlijk niet de laatste:
“U kunt het hout alleen afhalen op locaties die de bosbeheerder aanwijst: direct bij het kappen, op zogeheten afhaalpunten. We proberen u zo dicht mogelijk bij huis te bedienen,
maar in een enkel geval kan die afstand oplopen tot boven de 50 kilometer.”
Dat stond letterlijk in de mail. Waar het hout opgehaald moet worden, horen klanten pas later. Het transport én het in- en uitladen zijn voor eigen rekening. Bedenk ook: u moet uw hele bestelling — bijvoorbeeld 10 kuub hout — in één keer ophalen. Heeft u geen vrachtwagen of flinke aanhanger, dan moet u dus vaker rijden en meerdere keren de transportkosten betalen.
Voor wie is dit eigenlijk bedoeld?
De meeste gezinnen die hout stoken, zijn niet bepaald de grootverdieners. Juist in een energiecrisis als deze zou je verwachten dat de overheid met echte steun of substantiële kortingen over de brug komt — kijk naar onze buren in Duitsland of België. Maar nee: waar de overheid hier prat op gaat een “reddingsboei” te bieden, is de praktische waarde beperkt. Dit programma schiet pas volgend jaar op, terwijl het nu nodig zou zijn.
Ja, u kán dit voorjaar vers – dus slecht brandend en prijzig – hout verstoken. Goed voor de luchtkwaliteit is het zeker niet. Maar serieus: wie heeft er nu geld liggen voor én hout, én vrachtwagen-transport dat óók nog eens honderden euro’s kost? Niet het Nederlandse doorsnee gezin in elk geval.
En bedankt voor de moeite
Na het ontvangst van de NEFAG-mail besloot onze lezer ermee te stoppen. Te veel gedoe, te hoge bijkomende kosten—hij ziet er niets in. Volgens hem is dit “weer zo’n doekje voor het bloeden”. De overheid wil vooral laten zien dat ze iets doet voor de mensen, maar uiteindelijk werkt het meer verstorend dan helpend. Net als bij het prijsplafond op boodschappen: praktisch geen voordeel, maar het verstoort de hele markt.
