Nieuws 2015
Zondag 8 november 2015
De 9de en laatste etappe van Tour of Taihu Lake was een rit over 90.4 km verdeeld over 8 ronden in en rond Wujiang. Het was koud en het waaide behoorlijk. Vanaf de 1e kilometer werd er flink aangevallen, maar geen enkele ontsnapping hield stand. Met nog 4 ronden te gaan vormden zich al de befaamde sprinterstreintjes. Ze reden met z'n drieën als 5de ploeg in de trein en konden zo vrij ontspannen aan de laatste ronde beginnen.
Op dat moment werd het behoorlijk hectisch in het peloton. Brian liet zich wat afzakken om veilig te kunnen finishen. Met nog 1 km te gaan reed hij wat achteraan en manoeuvreerde zich door het peloton om met nog 500 m te gaan het gas open te gooien. Hij kwam van ver en kon helaas niet verder komen dan een 31ste plaats. Brian is tevreden over zijn prestaties in deze Tour en gaat nu op vakantie om zich daarna voor te bereiden op zijn eerste seizoen als profwielrenner.
Zaterdag 7 november 2015
Vandaag de 8ste etappe van Tour of Taihu Lake over 143.6 km van Haining naar Yanguan. De etappe bestond uit een aanloopstuk en daarna nog 4 grote ronden langs het meer. Na 30 min koers begon het hard te regen en veranderde de weg in een modderpoel. Al snel was het zicht van Brian beperkt en was het zo'n beetje op goed geluk sturen, inhalen en posities vinden.
Hun kopman was ondertussen in de ontsnapping op jacht naar bonusseconden om een sprong naar de top tien van het algemeen klassement te maken. Voor Brian was het zaak om zijn positie in het peloton veilig te stellen. Na 90 km reed Brian lek, maar de ploegwagen was op dat moment bij de kopgroep. Hij moest lang wachten op een wiel, gelukkig wilde een andere ploeg hem helpen om een nieuw wiel te steken. Dus weer in de achtervolging. Brian kon vrij vlot het gat naar het peloton dichtrijden. De kopgroep werd in de laatste 20 km teruggepakt en Brian moest de kopman uit de wind zien te houden om zo geen onnodig tijdverlies op te lopen. In de laatste 2 km konden beiden Novo Nordisk coureurs goed naar voren rijden, omdat er een aantal gaten in het peloton vielen. Met een vrij technische aankomst kwamen ze samen over de finish. Brian werd netjes 23ste.
Vrijdag 6 november 2015
De renners reden in de 7de etappe van Tour of Taihu Lake van Wuxing naar Changxing over een afstand van 139.5 km. Een klim in het begin en verder een vlakke rit langs de boorden van het meer. De wind speelde vandaag een grote rol. Een aantal hoge bruggen en vlakke open stukken langs het water zorgden ervoor dat door de straffe wind de renners vaak in een lang lint op de kant reden.
Brian reed een lekkere koers tot hij na zo'n 40 km lek reed. Hij reed sterk in de achtervolging om weer aansluiting met de voorste groep te krijgen. Het lukte hem vrij vlot maar het kostte wel de nodige energie. Deze inspanning en die van de voorgaande etappes hakten er wel even in bij Brian. Hij kon wel mooi in de eerste groep blijven rijden om de andere twee renners bij te staan en finishte in deze groep na weer een massasprint op de 37ste plaats.
Een leuk stukje over Brian: https://t.co/spr3KqhKCT?ssr= true
Donderdag 5 november 2015
Vandaag de 6de etappe van de Tour of Taihu Lake. Deze etappe bestond uit 8 plaatselijke ronden in Yixing Yangxian over een afstand van 123 km.
Het was een zware dag met veel vals plat en eigenlijk geen meter vlak terrein. Er werd vanaf het begin hard gekoerst en het doel van vandaag was om de kopman naar de top 10 te helpen. Devies was ontsnappingen te counteren en de kopman voorin en uit de wind te houden. Hetgeen met nog maar 3 mannen van Team Novo Nordisk in koers een pittig klusje was. Brian had niet erg goede benen maar was tevreden over zijn werk en is in het peloton gefinisht als 56ste.
Woensdag 4 november 2015
Vandaag een etappe over 130 km van Chishanhu Lake State wetlands Park naar Maoshan Mountain. Aan het begin van de etappe 2 plaatselijke rondjes, vervolgens een rit in lijn en aan het eind nog 2 omlopen met een aantal klimmetjes en dan vervolgens dezelfde weg terug om halverwege te finishen.
De hele dag regen, zand, veel valpartijen, gelosten en uitvallers op een nat en technisch parcours. Brian zat bij het ingaan van de eerste omloop mee in de voorste groep. Hij kon zo goed in dienst van de kopman rijden, echter op gegeven moment ging het kaarsje toch beetje uit en moest hij het peloton laten gaan. Hij had ook nog last van de wonden op zijn been door de regen en het zand. Hij heeft de laatste 30 km rustig in de 2de groep gereden om energie te sparen en is gefinisht op een 67ste plaats.
Dinsdag 3 november 2015
Een relatief korte etappe van 113 km met een aanloopstuk en daarna 7 ronden van 16 km stond er vandaag op het programma. De start lag in Wujin Yancheng Park en de finishlijn was getrokken in Xitaihu Lake. Er stond aardig wat wind en er werd vanaf het begin hard gekoerst en in waaiers gereden in het vrij open gebied.
Brian had gelukkig niet al te veel last van zijn verwondingen. Hij voelde zich niet helemaal super, maar kon de sprinters van de ploeg op cruciale momenten goed naar voren rijden. Op twee ronden voor de finish was er een valpartij voor in het peloton die Brian gelukkig kon omzeilen, maar door die valpartij brak het peloton in stukken. Ze hadden de slag gemist en Brian heeft toen het achtervolgend peloton op gang gezet om de aansluiting met de voorste groep te realiseren. Daarna was het werk voor Brian gedaan en kon hij rustig finishen in de tweede groep als 77ste.
Maandag 2 november 2015
Vandaag stond voor de renners een etappe van 133 km in Haimen op de rol. Een plaatselijke ronde over de dijk langs de Yangtze rivier moest 7 keer gereden worden.
Gelukkig scheen het zonnetje weer, maar verder was het een saaie koersdag. Er waren wel een paar ontsnappingen maar die werden allemaal gecounterd en kwam het weer aan op een massasprint. Brian zat goed van voren en bracht nog twee van de sprinters in stelling toen het op zo'n 1.5 km voor de finish mis ging. Een massale valpartij, waar helaas 4 mannen van Team Novo Nordisk bij betrokken waren inclusief Brian. "Ze vielen voor me waardoor ik geen kant op kon. Ik kwam op een stoeprand terecht met mijn knie, het valt mee denk ik alleen wat schaafwonden op mijn benen en billen". Brian finishte uiteindelijk op een 117de plaats in dezelfde tijd als de winnaar.
Zondag 1 november 2015
Een actief dagje in 2de etappe van Tour of Taihu Lake voor Brian vandaag. Er stond wederom een vlakke rit over een afstand van 120.9 km van Nantong naar Haimen op het programma.
Er werd weer attractief gekoerst in de regen. Na meerdere pogingen om mee te zitten in een ontsnapping lukt het dan toch, met nog 95 km te gaan, op een oplopend stuk naar een viaduct om met een groep van 15 man weg te rijden. Na een poosje met elkaar aankijken en aftasten werd toch besloten om met elkaar te gaan samenwerken en werd de voorsprong snel groter tot maximaal 2.30 min. Met nog zo'n 25 km te gaan vond het peloton het welletjes en werden de koplopers inclusief Brian ingelopen. Brian herstelde vlot van de inspanning en kon nog iets voor de ploeg betekenen. Met nog 500m te gaan was er een scherpe bocht naar rechts waar Brian met hoge snelheid uit kwam, hij trok de sprint nog aan voor een ploeggenoot, maar die verloor hem uit het oog en Brian finishte op een 36ste plaats.
Zaterdag 31 oktober 2015
De eerste etappe van de Tour of Taihu Lake is alweer een feit. Brian heeft goed aanvallend gereden en zat een paar keer mee in een ontsnapping, maar deze helaas hielden die geen stand.
De etappe van 142 km ging langs het Taihu Lake over overwegend vlak terrein, met af en toe een klimmetje, van Wuxi Binhu naar Wuxi Binhu. In de laatste 4 km was er een valpartij waar Brian net bij langs kon sturen, maar in de sprint naar de finish kwam een groot deel van het peloton door een zeer onduidelijke situatie, een paar honderd meter voor de finish, op de verkeerde weghelft terecht dat bedoeld was voor de ploegleidersauto's. Na over hekken geklommen te zijn was Brian samen met de andere renners alsnog gefinisht. Protesten mochten niet baten en helaas geen goede klassering op deze manier. 120ste op 1.18 min.
Woensdag 26 oktober 2015
Wij mogen vanaf vandaag bekend maken dat Brian voor 2016 een profcontract heeft getekend bij Team Novo Nordisk.
Brian is nu onderweg naar zijn laatste profkoers van 2015. The tour of Taihu Lake in China. Deze 9 daagse etappekoers start zaterdag. Wij zullen u hiervan op de hoogte houden.
Zondag 18 oktober 2015
De laatste etappe van Tour of China 2 was een rit in lijn in Zhuhai over 82.7 km. Er werd vanaf het begin hard gekoerst. Brian zat in het peloton en heeft zich met nog 30 km te gaan voorin genesteld. Op 20 km van de streep hebben ze de sprinttrein in stelling gebracht en hard gereden om de sprinter van dienst voorin te krijgen. Met nog 5 km te gaan was het de beurt aan Brian. Er werd flink bewogen en geduwd, maar hij kon gelukkig uit het gedrang komen en heeft hem met nog 2 km te gaan goed kunnen afzetten. Daarna heeft Brian zich laten afzakken en is gefinisht als 81ste in dezelfde tijd als de winnaar.
Het algemeen klassement werd door Brian afgesloten op een 64ste plaats met een achterstand van slechts 0.45 sec. op de leider.
Op naar The Tour of Taihu Lake, maar eerst even een weekje naar huis.
Zaterdag 17 oktober 2015
Na weer een lange busrit op de rustdag van gisteren begint de vermoeidheid nu toch wel toe te slaan. Er stond in Qingyuan een ronde van 48,9 km op het programma die 3 keer gereden moest worden: totale afstand 146.7 km. Er stond vrij veel wind en Brian voelde zich niet goed vanwege vermoeide bovenbenen. Door de wind waren er wel steeds ontsnappingen, maar die waren niet gevaarlijk. Dit is echt een etappekoers voor sprinters, aldus Brian. Hij finishte vandaag als 53ste in het peloton, waar weer eens een massasprint uitgevochten werd. Geen tijdsverlies voor Brian.
Morgen is de laatste etappe en daarna zal Brian in de avond huiswaarts vliegen.
Donderdag 15 oktober 2015
Etappe 4 van Chenzhou naar Zixing over 136.3 km was een etappe met een uitdaging voor Brian. Een glooiend begin van zo'n 40 km met vervolgens een klim van de 2e en een klim van de 3e categorie. Brian zat na de eerste klim mee met een kopgroep van zo'n dertig renners. Er werd hard gereden en het hele veld brak in stukken maar hij kon goed standhouden. Omdat de organisatie in de kopgroep verre van optimaal was en er continu werd aangevallen, kreeg een achtervolgde groep, van ongeveer 40 renners met nog zo'n 30 km te gaan, kans om aan te sluiten. Uiteindelijk kwam het in deze groep weer aan op een massasprint. Brian werd 67ste in dezelfde tijd als de winnaar. Hij staat in het algemeen klassement slechts 0.34 sec achter de leider.
Morgen is er weer een rustdag met een lange transfer.
Woensdag 14 oktober 2015
Vandaag stond de 128 km lange etappe in en rond Shaoshan op het programma. De vele koersdagen en de transfers beginnen blijkbaar hun tol te eisen, Brian voelde zich vermoeid en had geen goede benen. Hij zat wel gelijk mee in een ontsnapping maar voelde al snel dat hij niet in goede doen was. Ze werden al snel weer ingerekend. De rest van de koers was het dan ook afzien en pas na 100 km kwam hij er een beetje doorheen. Toen geprobeerd om een ploegmaat in goede positie te brengen voor de eindsprint maar deze werd afgesneden en raakte Brian kwijt. Brian is in het peloton gefinisht in dezelfde tijd als de winnaar. Conclusie van Brian: "Een zware dag en geen goede benen. Wel in de derde ronde een aantal aanvallen gecounterd maar er zat weinig tot niks in het vat."
Dinsdag 13 oktober 2015
Na de lange transferdag van gisteren stond de circuitrace van 131 km rondom Shaoyang Langshan op het programma. Er werd vanaf het begin hard gereden. Brian heeft verschillende keren aangevallen en geprobeerd weg te komen, maar dat lukte helaas niet. Toen bleek dat het een massasprint zou worden heeft hij zich voor in het peloton genesteld om zo in dienst van de sprinters te rijden. Met nog 2 km te gaan zat zijn werk erop en kon hij rustig finishen in het peloton op een 60ste plaats in dezelfde tijd als de winnaar.
Zondag 11 oktober 2015
Vandaag was de start van Tour of China 2. Op het programma stond een etappe van 135 km met een plaatselijke ronde in Chongqing Banan, die 4 keer gereden moest worden. Brian was in de laatste etappe van de Tour of China 1 helaas wat ziek geworden en voelde zich nog niet echt fit.
De eerste 2 omlopen van de 4 voelde Brian zich niet goed en had geen goed gevoel in de benen. Er waren veel valpartijen en er werd behoorlijk hard gekoerst. In de tweede helft van de koers kwam hij er een beetje doorheen en ging het steeds beter. In een chaotisch laatste deel van de race met 2 grote valpartijen kon Brian gelukkig veilig finishen in het peloton op een 47ste plaats in dezelfde tijd als de winnaar.
Morgen is er een rustdag met echter wel een verplaatsing van zo'n 700 km. Hopelijk is Brian dinsdag weer fit genoeg voor de tweede etappe.
Vrijdag 9 oktober 2015
De laatste etappe van Tour of China 1 over 138 km was er eentje die ging over een plaatselijk circuit in en rond Leshan. Er was een aanloopstuk over 5 km met daarna 13 ronden van 10 km. Het was een pittig rondje met daarin een aantal klimmetjes. De etappe van gisteren en de uren in de bus daarna hadden niet veel goed gedaan aan de benen van Brian. De eerste 2 rondjes moest hij er echt even inkomen. Daarna kwam het gevoel weer een beetje terug en kon Brian naar voren rijden in het peloton en wat voor de ploeg betekenen. Hij eindigde in het peloton op een 48ste plaats in dezelfde tijd als de winnaar. In het algemeen klassement eindigde Brian op een 97ste plaats op 23 minuten van de leider. Al met al kijkt hij met een goed gevoel terug op deze etappekoers, nu de focus op de volgende koers.
Morgen is een rustdag met weer een verplaatsing van 380 km en zondag gaat hij van start in Tour of China II.
Donderdag 8 oktober 2015
Vandaag stond de Koninginnenrit van Bazhong naar PhingChang over een afstand van 156 km met een aantal klimmen op het programma. De dag begon goed voor Brian, hij was mee in een ontsnapping, maar werd helaas weer teruggepakt. Vooraan in het begin van de eerste klim met nog zo'n 90 km te gaan sloeg het noodlot toe. Zijn ketting viel tussen het frame en het tandwiel en kwam muurvast te zitten. Brian kon dus niet verder en moest wachten op een nieuwe fiets en dat duurde even. Maar de koers wacht op niemand en ook niet op Brian waardoor hij in de achtervolging moest. Door het vele klimmen en afdalen was het niet meer mogelijk om weer in de voorste gelederen terecht te komen. Brian finishte uiteindelijk op een 113de plaats met een achterstand van 21.58 min op de winnaar. Helaas heeft hiermee zijn algemeen klassement ook een deuk opgelopen. Hij staat nu op plek 101 op 23 min van de leider.
Dinsdag 6 oktober 2015
Een erg natte dag vandaag. De etappe in en rond Wuhan over 109 km ging over een erg technisch, smal parcours dat nog eens bemoeilijkt werd door de regen die met bakken uit de hemel viel. Na 8 km neutralisatie werd de wedstrijd vrijgegeven waarna gelijk erg aanvallend werd gekoerst. Brian zat samen met Chris in een ontsnapping maar helaas werden ze na 2 km weer teruggepakt. Er stond erg veel wind waardoor alles steeds op een lint werd getrokken en ontsnappen bijna niet mogelijk was. Brian ging goed mee en reed erg attent. In het laatste stuk, er waren inmiddels 4 man vooruit, lukte het hem nog door de wind verder naar voren te rijden. Hij finishte in de eerste groep als 45ste op 0.35 sec van de winnaar. Hij maakte vandaag een grote sprong in het algemeen klassement, van de 83ste plaats naar de 57ste plaats op 1.05 min van de leider in het klassement.
Morgen staat een rustdag op het programma met een verplaatsing per bus over 900 km.
Maandag 5 oktober 2015
Vandaag stond de derde etappe van de Tour of China 1 op het programma. Een circuit parcours in Huang Shi over 130 km, met een extra lus plus beklimming. Er werd vanaf het begin hard gereden en Brian kon goed attent mee koersen. Het doel was om de sprinters van de ploeg een kans te geven en dus alle aanvallen te counteren of mee te springen. Brian counterde een aantal aanvallen en reed mooi voorin mee.
Op 10 km van de finish was er een grote valpartij waar Brian gelukkig net omheen kon sturen. Met nog 3 km te gaan was er nogmaals een massale valpartij waarbij de sprinter van dienst betrokken was. Er was nog een andere renner van de ploeg die gebracht kon worden, maar helaas zat Brian aan de andere kant van de groep zodat hij niet kon helpen. Plots zat Chris bij Brian in het wiel en riep naar Brian "rijden!". Brian plaatste een versnelling/sprint op 500 m van de finish maar kon hem niet echt goed brengen.
Brian liet zichzelf uitrollen om als laatste van de eerste groep over de finish te komen als nummer 52 in dezelfde tijd als de winnaar. Brian had een goede dag en de benen zijn fris.
Zaterdag 3 oktober 2015
De tijdrit die voor vandaag op de planning stond was er eentje voor de sprinters. Een kort en zeer bochtig parcours. Brian kijkt er een beetje met gemengde gevoelens op terug. Inrijden langs een drukke snelweg is nu eenmaal niet de optimale voorbereiding. "Het ging niet slecht maar ook niet bijzonder goed", zei hij. Brian werd 86ste op 21 sec van de winnaar met een gemiddelde van 46.5 km/u.
Morgen staat er een rustdag op het programma. En een verplaatsing per vliegtuig naar Huangshi.
Vrijdag 2 oktober 2015
Vandaag stond in Tour of China 1 de etappe Tianjin - Tianjin over een afstand van 109.2 km op het programma. Er werd direct vanaf de start erg aanvallend en agressief gekoerst. Brian heeft geprobeerd mee te gaan in een paar ontsnappingen maar werd helaas steeds snel teruggepakt. In de finale kwam het aan op een massasprint. Brian kon mee sprinten en eindigde als 47ste. Hij kijkt met een goed gevoel terug op deze etappe.
Morgen staat een tijdrit op het programma.
Donderdag 1 oktober 2015
Brian verblijft momenteel in China, waar hij vanaf morgen zal deelnemen aan Tour of China 1. Dit is een koers over 7 etappes van 2 t/m 11 oktober. Wij zullen proberen om jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden van deze koers.
Woensdag 16 september 2015
Vandaag stond voor Brian de Coppa Agostoni - Giro delle Brianze op het programma. Deze koers van Monza naar Lissono (Italië) was een pittige wedstrijd over 198,2 km met een aantal behoorlijke colletjes.
Man, man, man dat was me het dagje wel vertelde Brian ons aan de telefoon. Een kletsnatte koersdag waarin de hele dag hard werd gereden en er behoorlijk wat valpartijen waren. In het begin kon hij goed mee, en het tempo kon hij ook goed aan. Dat ging lekker, echter in de klimmetjes was het zo glad en steil (20% op sommige stukken) dat Brian moest blijven zitten om druk te houden op zijn achterwiel. Na een aantal glijpartijen waarbij hij de boel gelukkig overeind hield, kreeg hij een lekke band. Het duurde even voordat hij een nieuw wiel kreeg aangereikt. Brian kon weer terugkomen in het peloton, maar na zo'n 100 kilometer koers was in de derde ronde met klimmetjes het kaarsje bij Brian uit. Van de ruim 200 deelnemers bereikten uiteindelijk maar 35 renners de finish. Winnaar werd Davide Rebellin voor Vincenzo Nibali.
Morgen weer een nieuwe dag, met nieuwe kansen, want dan staat de Coppa Bernochi op het programma.
Brian is momenteel in Steamboat Springs in Colorado waar hij vanaf maandag 17 augustus t/m zondag 23 augustus zal deelnemen aan de USA Pro Challenge Colorado. Wij zullen proberen om jullie dagelijks op de hoogte te houden van Brian zijn prestaties en ervaringen.
19 augustus 2015
De etappe van vandaag is voor Brian helaas vroegtijdig tot een einde gekomen. De hoogte waarop gereden en verbleven werd, speelde hem dusdanig parten dat hij niet meer kon herstellen van de inspanningen van de voorgaande dagen. Hij werd al snel gelost in de klim en kon niet meer terugkomen. Na twintig km waren de benen helemaal leeg. "Ik ben helemaal op, heb niks meer", zei Brian.
Copper Mountain naar Aspen
Vandaag staat de etappe van Copper Mountain naar Aspen op het programma. Een loodzware etappe met als scherprechter de Independence Pass op 3687 m. Het is een etappe van 164 km, waarbij de renners zich bijna de hele etappe boven de 3000 m bevinden. Deze hoogte zal in deze etappe dan ook een grote rol gaan spelen.
18 augustus 2015
Het was een zware etappe naar Arapahoe Basin op 3353 m hoogte. Brian kon het grootste deel van de etappe goed meekomen. Echter de laatste 35 km ging het kaarsje toch langzaam uit en moest hij de aansluiting met het peloton laten gaan. Door rustig op eigen tempo de laatste klim op te rijden, om niet al te veel extra energie te verspillen, kwam hij uiteindelijk binnen als 109de met een achterstand van 19:35 min op de winnaar Brent Bookwalter.
Steamboat Springs naar Arapahoe Basin
Vandaag vertrekken de renners van Steamboat Springs naar Arapahoe Basin. In deze etappe zitten drie klimmen boven de 3000 m de eerste klim is al na 20km Rabbit Ears Pass 2de categorie, op 135 km komen ze de Ute Pass tegen een klim van 3de categorie en de finish ligt op Arapahoe Basin op 3353 m. Een klim van de 1ste categorie. De etappe is 184,7 km lang, 3 KOMs en 2 sprints.
17 augustus 2015
De eerste etappe van de USA Pro Challenge in Colorado is al weer een feit. Er werd van het begin af aan hard gereden met veel ontsnappingen uit het peloton. Brian kon in dat peloton goed mee, maar had wel erg veel last van het rijden op hoogte. Dit is toch wel een heel bepalende factor in deze zware etappekoers. Helaas voor Brian was er vlak voor hem een valpartij. Brian kon het vege lijf redden door de berm in te sturen en van zijn fiets te springen. Een valpartij bleef voor hem gelukkig uit, echter had hij wel een lekke band. Na een nieuw wiel te hebben gekregen kwam hij vrij vlot terug in het peloton, jammer genoeg was dit vlak voor de beklimming. Dit kwam een beetje te snel na de inspanning om terug te komen en daardoor blies Brian zich een beetje op. Uiteindelijk kwam hij als 97ste binnen op een achterstand van 11:21 min van winnaar Taylor Phinney.
Steamboat Springs Circuit
Voor vandaag staat de etappe Steamboat Springs Circuit op het programma, met start en aankomst in Steamboat Springs. Een ronde van 78 km die de renners 2 keer rijden. De etappe is 155,5 km lang met 2475 hoogtemeters, 2 KOMs en 1 sprint. Verslag volgt zsm.
15 augustus 2015
Hieronder het verslag van Brian over de ploegenpresentatie:
Zaterdag 15 augustus vond de ploegenpresentatie voor de USA Pro Challenge plaats in Steamboat Springs in Colorado. We werden 2 dagen voor de start van een van de mooiste koersen voorgesteld aan een grote menigte pers en publiek. Dit alles vond plaats in een prachtig decor aan de voet van de reuzenschans van Steamboat Springs. We arriveerden rond 18.00 uur met de ploeg en we konden gelijk handtekeningen uitdelen. Er werden groepsfoto's en portretfoto's van alle renners gemaakt. Daarna werden we naar het podium gebracht om te worden gepresenteerd. We werden één voor één voorgesteld en er volgde voor iedere renner een kort interview voor het publiek.
De koers komt steeds dichterbij en ik heb er al aardig zin in. Het zal een zware koers worden en ik hoop mij goed te kunnen handhaven in dit zeer sterke peloton. De koers is te volgen vanaf 22.00 uur op Eurosport 2 en de volgende ochtend is de herhaling op Eurosport om 9.30 uur.
12 juli t/m 8 augustus 2015
Brian is bijna een maand aan het trainen geweest in Italië. Eerst zo'n twee weken op hoogtestage als stagiair met de profs van Team Novo Nordisk in Livigno en daarna nog aan het Lago Maggiore met zijn familie.
Hieronder Brian zijn verslag:
Livigno
Nadat ik van het team te horen had gekregen dat ik als stagiair bij de profs van Team Novo Nordisk, werd ik uitgenodigd om deel te nemen aan de hoogtestage in het Italiaanse Livigno. In de winter vooral een goede plek om te skiën en te langlaufen, in de zomer uitermate geschikt om te fietsen.
Op 12 juli vloog ik vanaf Schiphol naar Malpensa (Milaan). Ik werd daar opgehaald door de ploeg en onderweg werd er gestopt voor een lunch. Hier leerde ik de andere renners kennen. Daarna vervolgden we onze reis naar Livigno. Een prachtig dorpje omringd door bergen. Ik zou hier gaan testen hoe mijn gekwetste knie het zou houden tijdens het klimwerk en waar ik zou staan ten opzichte van de andere renners. De weken na de valpartij in Tulsa Tough waren snel voorbij. Ik begon langzaam met trainen en een week later zat ik alweer ruim 20 uur op de fiets tijdens de zogeheten Talent ID camps van de ploeg. Deze camps zijn bedoeld om kinderen te helpen, begeleiden en scouten voor en door de ploeg. Na dit kamp ben ik teruggevlogen naar Nederland en heb in de omgeving van Assen nog 2 weken goed kunnen trainen.
In Livigno begonnen we vrij rustig te trainen, wat noodzakelijk is om een goed effect te hebben van een hoogtestage. Tevens moest ik nog wat wennen aan mijn nieuwe fiets. Op de tweede dag werd een kleine test gedaan in de vorm van een lactaat-test. Mijn begeleiders waren tevreden en de trainingen konden beginnen. Iedere dag werd er getraind: bestaande uit herstel-, interval- en specifieke trainingen. Ook stond er iedere dag wel een beklimming op het programma van een uur of langer. Ik voelde mij erg goed tijdens het klimmen en kon mijn eigen tempo rijden. Ik merkte dat ik goed meekon met de andere renners. Ook werd ik goed opgenomen in de groep en leerde iedereen beter kennen. Elke dag was er een massage en we werden goed verzorgd. Als hoogtepunt van de stage deden we een mooie training van vijf en een half uur, waarbij we de Stelvio hebben beklommen. Een goede twee weken stage met ruim 1200 km, 17730 hoogtemeters en ruim 43 uur op de fiets waren voorbij gevlogen. Ik heb heerlijk kunnen trainen. Nu kan ik mij langzaam gaan op maken voor de wedstrijden. Ik sta reserve voor de USA Pro Challenge in Colorado en zoals het nu lijkt gaan de Coppa Bernocchi en de Coppa Agostoni in september mijn eerste profkoers kilometers worden.
Lago Maggiore
Na de hoogtestage in Livigno ben ik afgereisd naar het Lago Maggiore waar ik mijn familie zou treffen. Ik heb hier een aantal dagen onder goede en warme omstandigheden lekker kunnen trainen en toch aardig wat hoogtemeters kunnen maken. Een leuke training die ik gedaan heb was een ronde om het meer van ongeveer 175 km. De wegen en het weer waren uitstekend en het was vooral erg genieten van deze prachtige omgeving. Ik had al snel een mooie pas gevonden die bestond uit een klim van 10 km en er kon nog een extra 7 km aan toegevoegd worden. De Passo delle San Antonio was een rustige klim met weinig verkeerd. Wel was hij met een stijgingspercentage van 10% gemiddeld wel erg zwaar. Het totale aantal hoogtemeters van dit jaar zijn de 100.000 m inmiddels gepasseerd. Na 14 mooie trainingsdagen werd het tijd om weer naar Nederland te vertrekken. Op de dag van onze thuisreis kreeg ik op het laatste moment te horen dat ik toch mag starten in de USA Pro Challenge in Colorado. Ik stond eerst opgesteld als reserve maar door het uitvallen van Martijn Verschoor mag ik alsnog aantreden in deze zware etappekoers.
10 juni t/m 13 juni 2015
Het is de laatste tijd een beetje stil geweest rondom Brian. De belangrijkste reden is een vervelende valpartij in de Tulsa Tough. Hieronder Brian zijn verhaal.
Het is wat stil geweest de laatste tijd op de website. Dit had als reden een vervelende valpartij in een criterium. We gaan terug naar 10 juni jl. Ik kon deelnemen aan 3 criteriums in de Tulsa Tough. We reisden twee dagen voor aanvang van de koers met de teambus naar Tulsa. Op 10 juni stond het eerste criterium genaamd Blue Dome Criterium op het programma, 80 minuten wedstrijd over een parcoursje van rond de 1 km. Ik weet dat ik nog de ervaring mis voor dit soort werk en dat het niveau in Amerika super hoog is op het gebied van criteriums. Ik moest de wedstrijd dan ook na ongeveer 25 min. staken en ben hierna een uurtje voor mijzelf gaan fietsen.
De volgende dag stond het tweede criterium op het programma. Deze keer zou ik het anders aanpakken bedacht ik mij van te voren. In plaats van warm te rijden op de rollers ben ik een rondje gaan maken met wat sprintjes. Voor de start begon het enorm hard te regen en de wedstrijd werd 30 min uitgesteld. Ik startte redelijk goed en voelde eindelijk dat ik goede benen had en lekker mee kon draaien in de wedstrijd. Na 12 min ging het tempo wat omhoog en gleed ik plotseling in een bocht met beide wielen weg. Valpartij met nog 5/6 man. Gelukkig kon ik snel naar de service course om mijn fiets te laten maken en weer door te gaan. Ik had wat last van schaafwonden, maar voelde mij verder goed. Uiteindelijk kon ik de wedstrijd op reserve finishen als 48ste.
Op de derde dag stond de mooiste rit op het programma. Dit laatste criterium was een gekkenhuis met daarin opgenomen de zogenoemde “Cry Baby Hill”. Op deze heuvel stonden duizenden enthousiaste mensen, velen verkleed feest te vieren en er werd spontaan met bier naar de renners gegooid. Leuk maar natuurlijk niet helemaal veilig. Ik begon dit laatste criterium wat achteraan in het peloton om mijn lijf een beetje te kunnen testen in verband met mijn verwondingen die ik had opgelopen op de vorige dag. Het voelde wel redelijk en het ging iedere ronde beter, na 10/15 min reed ik al rond de 20ste plek en voelde mij erg goed. We draaiden na een klein half uur weer de “Cry Baby Hill” op en ik werd rechts gepasseerd door een renner. Deze week plotseling uit naar rechts, raakte daarbij een toeschouwer en viel vlak voor mij. Ik vloog over hem heen en ving de val op met mijn rechterknie en mijn handen. Daarachter ontstond een massale valpartij. Ik wilde doorgaan maar zag dat mijn achterderailleur scheef stond en kon deze niet meer repareren. Einde koers! Ik wandelde met mijn fiets op mijn nek terug naar het Service course. Mijn knie bloedde en om de opkomende zwelling tegen te gaan ben ik direct gaan los fietsen. De knie werd hierna nog dikker, stijf en pijnlijker. We besloten naar het Ziekenhuis in Tulsa te gaan om te checken wat er aan de hand was. Daar werd vastgesteld dat ik een gebroken knieschijf zou hebben. Zelf was ik daar niet zeker van, omdat ik er nog mee kon fietsen en zelfs gelopen had. De volgende dag vertrokken we naar Minneapolis en ben vandaar terug gevlogen naar Atlanta, waar ik een nieuw onderzoek heb gehad. Conclusie, een deukje in mijn knieschijf aan de binnenkant en 2 kleine scheurtjes (fracturen) in de knieschijf. Ik mocht gelukkig voorzichtig trainen en dit ging iedere dag beter. De knie is nu weer 85% en met hulp van het medisch team wordt deze verder goed behandeld.
17 mei t/m 24 mei 2015
Van zondag 17 mei t/m zondag 24 mei stond de An Post Ras in Ierland voor het Development-team op het programma. Een 8-daagse etappekoers door het mooie Ierland. De verwachtingen waren hoog gespannen, maar helaas was er voor Brian erg veel pech.
Hieronder Brian zijn verhaal:
"Op 14 mei vlogen we met 5 renners van Atlanta naar Dublin in Ierland. Op zondag stond de start van de An Post Ras een 2.2 UCI wedstrijd op het programma. Een 8-daagse etappewedstrijd door Ierland.
Etappe 1.
De start van de 155 km lange eerste etappe was in het stadje Dunboyne ten westen van Dublin. Na een neutrale start van 7 km werd er gelijk volle bak gekoerst. Ik zat goed mee in het peloton en kon mooi wat energie sparen.
Na 40 km kwamen we in een dorpje waar een klein afdaling was met een bocht. In die bocht raakte iemand met zijn achterderailleur in mijn voorwiel waardoor er een aantal spaken braken en mijn wiel krom was. Mijn achterwiel werd ook geraakt, dus daar stond ik met twee kapotte wielen. Ik moest wisselen van wielen en het duurde een tijdje voor de neutrale wagen langskwam. Ik kreeg van hen een wiel, terwijl ik er twee nodig had. De ploegleider kwam gelukkig langs en het tweede wiel werd ook gefikst. Ik had al wat tijd verloren dus probeerde tussen de auto's terug te komen. Dat lukte helaas niet omdat er zoveel gaten tussen de auto's zaten, zodat het niet mogelijk was de sprong naar het peloton te maken. Het devies: Klassementsambities laten varen en zorgen dat je de etappe finisht.
Dit was makkelijker gezegd dan gedaan, want er stond wel een tijdslimiet die gehaald moest worden. Na een tijd in wat groepjes met geloste renners te hebben gereden, ben ik zelf maar op avontuur gegaan en heb zo'n tachtig kilometer volle bak alleen gereden. Ik kwam uiteindelijk helemaal gesloopt in Carlow over de finish op 34 min. van de winnaar maar wel 7 min. binnen de tijdslimiet."
Etappe 2.
"Op de tweede dag stond er een 138 km lange etappe van Carlow naar Tipperary op het programma met een beklimming in de laatste 5 km.
Het doel was om van voren te koersen en te kijken wat mogelijk was vandaag. De benen voelden wonderbaarlijk goed na de slopende dag van gisteren en ik was gemotiveerd om een goed resultaat te halen. Ik kon goed mee in het peloton, er waren 3 renners weggesprongen en voelde mij de hele race erg sterk. Steeds attent bij de top 30/40 gereden en nooit echt in de problemen gekomen. Op 15 km voor het einde, de kopgroep was inmiddels teruggepakt, kwam er helaas een einde aan mijn ambitie op een goed resultaat.
Een renner van de Canadese selectie stuurde iets naar rechts en tikte mijn voorwiel aan. Ik kon niet meer reageren en ging vol onderuit. Ik gleed een stuk door op het natte asfalt en kwam tot stilstand tegen een reflector in het midden van de weg. Het hele peloton vloog langs mij heen en ik werd een aantal keren geraakt, een keer vol in mijn rug. Nadat het peloton weg was kon ik opstaan en de schade bekijken. Mijn rechterknie deed ontzettend veel pijn en mijn fiets was total los. Ik kreeg een reservefiets van de ploeg en probeerde mijn achterstand weer goed te maken. Helaas was dit onbegonnen werk, maar ik kon door een goede slotklim de schade nog enigszins beperkt houden door op 2 min. achter de grote groep te finishen. Helaas weer geen geluk."
Etappe 3.
De derde wedstrijddag startte in Tipperary en finishte in Bearna. De etappe was 155 km lang. Na 1 km neutrale zone werd de wedstrijd vrijgegeven en werd er gelijk al weer volle bak gekoerst. Alles werd op de kant gezet en ik merkte al snel dat ik te veel last van mijn rug en knie had om goed mee te kunnen. Na 40 km moest ik de groep laten gaan en ben na een kleine 70 km uit koers gegaan. Mijn rug deed teveel pijn om echt hard kracht te kunnen zetten en mijn benen liepen vrij snel vol. Helaas was dit het einde van de An Post Ras voor mij. Ik heb weinig geluk gehad in deze race.
Ik baal dan ook stevig en heb de ploeg niet kunnen laten zien wat ik kan. Ik was in goede vorm en had dat graag uitbetaald in resultaten, maar dat mocht blijkbaar niet zo zijn.
Nu kop omhoog en vooruit kijken naar nieuwe doelen."
9 mei 2015
Zaterdag 9 mei stond de Berry Peddler Road Race over 120 km en Time trial van 11 km op het programma. Deze wedstrijd vond plaats in Dayton Tennessee. Brian reed een sterke wedstrijd en werd op beide onderdelen derde.
Hieronder het verslag van Brian:
"Zaterdagochtend moesten we al vroeg op want de start was om 8.30 uur.
Het plan was om voor een van de jongens te rijden en hem te helpen aan de overwinning. Helaas viel dit plan in duigen en mocht ik voor eigen kansen gaan. Dat was maar goed ook want ik reed in de eerste klim al naar de kopgroep toe. Ik voelde me goed en kon met iedere aanval mee.
Er zaten een aantal pittige klimmetjes, waaronder Brayton Mountain, in het parcours met een stijgingspercentage van 5 en 6%. We werden bij de eerste Feedzone op 30 km teruggepakt door het peloton. Vlak daarna was er weer een beklimming en werd er veel gedemarreerd waardoor er meerdere groepjes ontstonden. ik voelde me echter sterk en kon goed mee. De groepjes werden teruggepakt door het peloton en er werd veel naar elkaar gekeken.
Op het moment dat we na 70 km weer in de Feedzone kwamen ben ik op kop gaan sleuren en brak het. Er glipten nog een paar renners mee en we begonnen aan de laatste beklimming van de race. In deze klim werd er door twee renners van dezelfde ploeg een tactisch spelletje gespeeld. Om de beurt gingen ze demarreren en stopte de ander af.
Ik kwam de klim goed door ondanks dit spelletje en we hadden een gat van 1.44 minuten op de achtervolgende groep.
Met nog 20 km te gaan werd er hard doorgereden en kreeg ik wat last van kramp. Het was ook 40 graden op dat moment. Gelukkig kon ik aanpikken, maar met nog 10 km te gaan moest ik toch even een gaatje laten vallen. Ik bleef wel zicht houden op de 4 koplopers en herstelde goed. Langzaamaan kon ik het tempo weer opvoeren en kwam ik terug in de kopgroep.
De laatste 5 km heb ik niet meer overgenomen. De benen waren leeg en ik was bang om weer kramp te krijgen. Helaas sprongen er met nog 2 km te gaan twee man weg, en kon ik niet meer aanpikken. Op 200 meter voor de finish zette ik vol aan en kon toch nog explosief wegrijden van de overige twee renners en werd ik uiteindelijk derde. Ik ben tevreden over mijn toch wel aanvallende rijden en mijn derde plaats."
Tijdrit
's middags om 4 uur stond er nog een tijdrit van ronde de 11 km op het programma. Na de wegwedstrijd had ik niet zulke goede benen meer, maar kon mezelf toch weer oppeppen om er alles uit te halen. Ik moest om 16.06 uur starten en had de eerste 2 km echt nodig om in mijn ritme te komen en mijn benen weer een beetje los te fietsen. Daarna draaide het best goed, maar zo voelde het niet.
Het was een heuvelachtig parcours van 5,5 km met daarin een 180 graden bocht en dan dezelfde weg terug. Na 4 km merkte ik dat ik begon in te lopen op de renner die 1 min voor mij was gestart. Ik passeerde hem bij het 7 km punt en kon goed doorstampen naar de finish. De laatste 200 meter heb ik nog even goed aangezet en werd ik uiteindelijk ook derde. Deze derde plek was voor mij echt een verrassing en een bevestiging dat ik ook een aardige tijdrit kan rijden.
Een mooi weekend met 2 goede harde races!
Op naar Ierland."
5 mei 2015
Brian rijdt aanstaande zaterdag de Berry Peddler Road Race en time trial in Dayton, Tennessee. De race bestaat uit een 75 mile (121 km) rit in de ochtend en een 6 mile (10 km) tijdrit in de middag.
30 april 2015
Na te zijn hersteld van de Joe Martin Stage Race en de zure afloop ervan, gaat Brian met goede moed naar de volgende wedstrijd. Hij rijdt samen met 4 andere Novo Nordisk development renners de An Post Rás in Ierland. Deze race zal plaatsvinden tussen 17 en 24 mei en is een 8 daagse wedstrijd. Deze tour is het hoogste doel van het TNN devo team en ze willen de sterkste ploeg daar heen sturen. Na wat Brian heeft laten zien tijdens de Joe Martin Stage Race heeft Brian de ploegleiding ervan overtuigd dat hij al tot de sterkste renners behoort.
25 april 2015
Brian is gediskwalificeerd in de etappe van 24 april. Volgens de jury heeft hij aan de auto gehangen toen hij terugkwam na de wielschade. Brian en de ploegleiding zweren dat dit niet het geval is en hebben de beslissing aangevochten, maar helaas bleef de UCI onverbiddelijk en gaf hem en de ploegleiding bovendien een boete van 100 Zwitserse franc.
Brian zijn reactie: "Helaas kreeg ik gisteravond via de ploegleider te horen dat ik was gediskwalificeerd voor het vasthouden van een auto. We hebben het aangevochten omdat dit niet waar was. De UCI was onverbiddelijk en gaf mij ook nog 100 Zwitserse franc boete. Tevreden over de race maar helaas uit de race gehaald door een jury die iets ziet wat er niet is."
Brian mag vandaag en morgen dus ook niet meer rijden en is uit de uitslag geschrapt van gisteren.
24 april 2015
Dag 2 van de Joe Martin Stage Race. Een etappe van 177 km met verscheidene klimmen.
De weersomstandigheden waren vrij slecht met wind en regen.
Hieronder Brian zijn verslag van deze etappe.
"Op vrijdag was de eerste wegwedstrijd. Deze bestond uit 177km met een beklimming van Mt. Gaylor.
Het regende deze dag, maar voor ons als Nederlanders is dat niet echt een probleem. Na de neutrale zone van 2 mijl werd er gelijk gedemarreerd maar niemand kwam echt weg. Ik kon mij goed handhaven in de groep en bij elke klim kwam ik iets naar voren. De eerste 100km gingen eigenlijk vrij makkelijk en waren snel voorbij. Ik positioneerde mij wat beter in het peloton en dat was mijn redding. Er was een valpartij vlak achter mij en iemand raakte mijn achterwiel. Resultaat een grote valpartij waar ik gelukkig niet bij lag, maar wel 6 gebroken spaken. Dit was in de afdaling en ik kon pas goed tot stilstand komen na 200m. De ploegwagen zat achter de valpartij en hielp een gevallen ploegmaat. het duurde 5-6 minuten tot de Shimano wagen kwam voor een reserve wiel. Gelukkig kwam de ploegwagen ook op dat moment en kreeg ik een goed wiel.
Achter de auto moest het gat naar het peloton gedicht worden. Mijn ploeggenoot ondervond te veel last van de valpartij en liet zich terugzakken waardoor ik volle bak achter de auto kon. Ik kwam tussen de auto´s terug in het peloton. Dit had mij veel energie gekost maar ik zat weer in de race.
Gelijk daarna begon de beklimming van de Mt. Gaylor. Een klim van 15km maar gelukkig niet al te steil (2,4% gemiddeld). Ik kwam hier goed door maar begon wat krampen in hamstring en bovenbenen te krijgen. De regen/kou en de inspanning begonnen hun tol te eisen. Ik kon ondanks die kramp goed mee voorin blijven rijden.
Met nog 10km te gaan begon United Healthcare hard op kop te sleuren en kon ik goed mee. De laatste 2km in Fayetteville waren zwaar met wat korte steile klimmetjes. De finale bestond uit een klim van 200m. Ik kwam rond plek 50/60 over de streep en was tevreden dat ik zo ver in de finale nog voorin mee kon komen."
23 april 2015
Het is zo ver. Brian zijn eerste wedstrijd en het is meteen een 4 daagse. De Joe Martin Stage Race in Arkansas.
Dag 1 is een klimtijdrit van 4,8 km met een gemiddelde stijging van 6,8% in het Devil's Den State Park. De omstandigheden waren zwaar en Brian finishte in een tijd van 10,06 wat goed is voor een 128ste positie in het algemeen klassement en 33ste in het jongerenklassement.
Brian zijn reactie: "Ik mocht als 6 de van de ploeg starten en ik merkte gelijk dat deze tijdrit heel veel power kost. Ik finishte in een tijd van 10,06. Helaas vond ik mijzelf pas terug op een 128ste plek. Het doel voor de komende dagen is om te klimmen in het klassement en dan vooral het jongerenklassement waar ik 33ste in sta."
17 april 2015
Het is eindelijk zo ver! Brian zijn visum is eindelijk rond en hij vliegt op zondag 19 april naar Atlanta, om zich daar te voegen bij het development team van Team Novo Nordisk. Houd deze website dus goed in de gaten voor updates!
8 maart 2015
Deelname Brian aan voorjaarscompetitie in Maassluis.
Een goed peloton van 100 renners gaf elkaar deze keer de ruimte voor een serieuze ontsnapping. Michiel Vos had zijn kruid tot de laatste ronde bewaard en wist met een kleine voorsprong uit de laatste bocht te komen. Deze voorsprong was net voldoende om als winnaar over de finish te gaan.
Uitslag :
1. Michiel Vos, Den Haag
2. Wouter de Groot, Delft
3. Ruben Mijnsbergen, Rotterdam
4. Brian Kamstra, Assen
5. Tim de Koning, Delfgauw
6. Jaco Tettelaar, Maassluis
7. Danny Vrolijk, Schipluiden
8. Martijn van Gemerden, Vlaardingen
9. Peter Jordaan, Maassluis
10. Floris Roodenburg, Maassluis
bron: http://www.decoureur.nl/
1 maart 2015
Nieuws artikel over Brian zijn deelname aan de trainingsrit in Emmen
EMMEN – De trainingsrit op het clubparcours van WSV Emmen leverde bij de elite/beloften een overwinning op voor Paul de Haan uit Meedhuizen. De snelle ex-WSV’er - tegenwoordig lid van de Stormvogels – klopte in de eindsprint al zijn concurrenten, waaronder Rick Goeree, die 2e werd. Justin Timmermans uit Hardenberg legde beslag op de derde plaats.
Deze renners behoorden allemaal tot een omvangrijke groep, die al in de beginfase, toen ook de amateurs nog in koers waren, een ronde voorsprong had genomen. Het tempo lag voortdurend erg hoog en dat resulteerde in een aantrekkelijke wedstrijd, waarin ook sommige amateurs hun partijtje stevig meebliezen. Maurice Zaal, verleden week al winnaar in Sleen, had in die categorie ook nu weer de snelste eindsprint in de benen. Seine Zandbergen, die een sterke wedstrijd reed, werd 2e en Han Peeneman 3e. Wilfred Drenthen kon het helaas niet bolwerken in de kopgroep en moest na een dappere strijd lossen. Hij eindigde als 4e.
De meest opvallende naam op de deelnemerslijst was ongetwijfeld die van Brian Kamstra, zoon van ex-coureur Feddy Kamstra uit Assen. Brian is een bekendheid in de atletieksport, maar daar is hij mee gestopt vanwege diabetes. Zonder ook maar enige wielerervaring is hij dit jaar opgenomen in de opleidingsploeg van de Amerikaanse profformatie Team Novo Nordisk. Nu maar afwachten hoe dit avontuur zich verder gaat ontwikkelen. Op de Meerdijk werd in ieder geval duidelijk, dat hij in taktisch opzicht nog veel moet leren.
Bron: http://www.wsvemmen.nl/
3 februari 2015
Mooi artikel in het Dagblad van het Noorden over Brian zijn verhaal: Van Atleet naar Wielrenner!
28 januari 2015
Brian Kamstra tekent bij het development team van de Amerikaanse wielerploeg Novo Nordisk na een uitstekend trainingskamp in het Spaanse Alicante.
Team Novo Nordisk is een wielerteam dat uitsluitend bestaat uit wielrenners met Diabetes type 1.
Brian staat 2e van rechts, middelste rij.
5 november 2014
Brian heeft besloten om te stoppen met hardlopen en zich volledig te richten op het wielrennen. Hieronder zijn toelichting waarom hij dit besluit heeft genomen.
"Recentelijk heb ik de overstap gemaakt van de Atletiek sport naar het Wielrennen. Ik was het plezier en de motivatie kwijt. Tevens kwam daar natuurlijk bij dat het bij mij wel duidelijk was dat ik met diabetes nooit mijn doelen zoals de Olympische spelen en WK's zou gaan halen in de atletiek.
Daarom heb ik besloten de eer aan mijzelf te laten en ben ik mij op het wielrennen gaan richten. Ik kon gelijk met mede diabeet en profwielrenner Martijn Verschoor trainen en vond aansluiting bij de Adelaar. In Apeldoorn heb ik de mogelijkheden om 3x per week op de 250m kombaan in het Omnisport te trainen."